Which is different?

There are some people who's simple, who's happiness are just superficial. Those even with less effort  are glad enough and you could make them smile already. There are also some very sensitive which just with a little mistake with the words makes you enemies already. There are some people that always depends in the mood of their surrounding and they will only react whenever they felt the good vibes, safe to dive into a conversation. Some people are scared. Scared to be rejected whenever they try to open up a conversation "That's why some are sheepish people including me".

There are some people who has high requirements. Like the computer's high-spec motherboard and I am not compatible to them. Which reminds me of my dream girl. I was only inspired when she suggested that I should try. I don't know. Now she doesn't reply to nay of my messages. She said she was just busy...... I am happy even though its just like "this".

There are some very close to each other to the point that they do their bonding through their fists.  There are also some people who used to live an Easy-go-lucky. Meet and "greet". But what is the difference between people? If there is love and hate with the same person and relative to each other, isn't it being involved with each other remains? It really doesn't just basis in two situations and on how we want it to happen. For example that person that someone for a long time expected to be followed-back in twitter, only to find out that it was just a poser that uses that account and not her idol.

People knows how to love simply because we know how to hate.

I want to share stories.

I want to tell the stories of every changes and events of my life. I want to voice out the contents of my mind. I want to share and someday I will read my blog again and then realize how I have far I've become.

This morning, I woke up at 9:30 am. I am late again. A little hangover cause of my Boss's Birthday. As usual my alarm clock woke me up at 6:00 am. But its too early and I don't plan to play tennis a little while ago. Took a nap then woke up at 9:30 am tsktsktsk. So I just go to work half-day. Checked my news feed and notification in facebook and twitter. Just clicked some likes to the comments of the pictures i posted last night. Now, back to work. Time is 1:34 pm. Later.

Big Boss's Birthday :)

:) Happy ako tonight dahil naging masaya ang celebration namin ng Birthday ni Boss Art.

Unwanted

December 13, 2012 7:57pm

Andito ako ngayon sa hallway ng sm megamall sa tapat ng megatrade hbang hnhintay ang pinsan ko si Yhan kasama ang boss nya na namimili. Nag text xa kanina binabayadan na lang daw nila. Dapat nung isang gabi pa kami mag mmeet nitong pinsan ko kaso alanganin sa time at wla dn akong pera. Nag plan ako makipag kita sa pinsan ko dahil madami daw syang ikkwento. Broken hearted pa sya after makipag break. Ako naman broken hearted din dahil sa pangalawang pagkakataon broken ulet ang family ko. Parehas kami na kailangan ng makakausap. Kung parehas kming broke, anu kaya mangyayare?.....

Matagal ko nang gusto I abandon sila mama.. 3 years ago pinalayas nila ako sa bahay nila kapalit ng pagunawa ko sa nakababata kong kapatid laban sa asawa ng ate ko na canadian. Sino ang mag aakala na dahil sa isang foreigner masisira kaming magkakapatid?..... itong taon 2012, n try ko patawarin sila mama. Pro hindi ko alam, sa huli pala ay kami pa rin ang nagkasala. Hindi a rin nila inamin ang ginawa nila sa amin. Sa halip ang lahat ng sakit ay kanilang ni dedeny na lang.......

Iniisip ko ngayon..... 3 years ago. Sapat na ba?.....

Sa pangaoawang pagkakataon, sinaktan ako ng family ko sa pamamagitan ng pagtanggi sa akin sa pagtra sa kanila 1 week before ako lumipat sa kanila at napagkasunduan na at nagpaalam na ako sa kasera ko sa apartment.

Madali lang bang lumipat? Well lalo na sa mga taong walang diskarte at pera syempre napakahirap.....

Akala ko last year, 2011 na ang pnkamasaklap na taon n naranasan ko sa buhay ko.... hindi pala.


Mga alala na hindi ko rin gustong ibaon. Ayaw ko nang maalala. Sabi n iba ang Dyos nga daw nagpatawad, tao pa kaya? Mga taong hindi karapat dapat mapatawad. Ewan ko ba. Ngayon punong puno ng poot ang dibdib ko......

December 5, 2012

Nanlalamig ang mga paa ko ngaun. ..

Hindi ko alam kung dahil ba sa worries ko, sa hindi pagkakaroon ng control sa buhay ko. Wala nanaman akong pera.
Kagabi nanaginip ako na ako si Sam Fisher ng splinter cell... nagtatago sa dilim. Hindi napapansin ng mga enemy sentries. Muntik akong ma detect, pero nakakaligtas ako hanggang nung may ininterrogate ako na isang mama. Hinatak ko sya papasok sa banyo ng building. Maya maya pa ay may pumasok na empleyadong babae at sinenyasan ko na wag syang sisigaw at aalis ako kaagad ng mabilis. Ngunit tumakbo pa rin ito papunta sa mga tao sa building na nagudyok sa akin na patumbahin ang ni hostage ko at madaling tumakbo palabas ng building. Pababa ng elevator ay nakasakay dun ang tropa at boss na enemy ng unit ko. Pababa ng elevator habang ako ay dumadaan lamang sa hagdan ay tinukso ko ng tinukso ang bossing ng kaaway ko. Hanggang makatalon ako pababa ng building at pagbagsak ko sa baba ay sakton nandun ang girlfriend ko na agent na hawig pa ni Sandra B. Hahaha ang saya.

Gusto kong takasan ang problema. Gusto kong makahinga. Gusto kong ma endure ang pain at suffering... hindi ako pwedeng sumuko.. wala rin akong choice kundi ituloy ito. Mga taong sa akin ay hindi rumerespeto. Nakakapanghina. Nakakalungkot.

Ngaun, December 5, 2012.... 2 days n lang at kailangan ko nang umalis sa aoartment na tinitirhan ko. Kailangan ko mabayadan ang natitira kong balance. Kailangan ko rin ng pangdown sa bago kong titirhan. May utang pa ako sa tindahan malapit sa trabaho at sa ahente.....

Nakakasawa na talaga minsan. Alam kong wala namang masisisi kundi ang sarili ko. At kung tatanungin mo ako.... hidni namn ako nag eenjoy sa buhay ko... masaya ako dahil may tennis, pc, tablet at gitara. Pero may kulang. At palagi akong kapos sa budget.