Mag iisang taon na simula nung nag aaya ang ate ko at ang asawa nyang si Leo. Isang canadian.
Maganda daw dun at malakas ang internet. Isa sa mga bansang nauuna sa technolohiya. Pag iniisip ko yun, na eexcite nga ako e.
64 mbps daw ang speed ng internet doon. Di gaya dito sa pinas 763kbps (wala pang 1 mbps) :/
Mga prettyng koreans. Yeah! Gusto na sila ma meet!! Hehe
Medyo na babagalan nga lang sa akn ang ate ko sa pag asikaso sa korean language school. Wla pa kasi akong eraps. Nahihiya din akong sagutin pa nila ate y g schooling ko sa ngayon na hindi na nga ako nakakatulong kila mama sa bayarin. Minsan minsan nakakapag padala ako. Minsan nga lang yun at dame pang katumbas na sacrifice. Not to mention yng galit ng kasera ko.
Ganito lang buhay ko. Tennis sa umaga na medyo naudlot nga talaga itong mga nakaraan.
Office, gps, cctv, pagiging supervisor, gawa ng proposal. Bili ng gamit pc sa office at iba pang gadgets. Assist sila pastor sa pag operate ng projector. Church. Badminton. Kain. Tulog. Games, puyat, cobra. Ikot ikot dun.
Pero actually puro destruction ako itong mga nakaraan. Pano naman kasi hindi ko rin naman bastamg maiaalis sa sarili kong ma miss ang ex ko. Naiisip ko pa rin sya.
Ahm sa blog na ito dahil nai share ko na kila ate ung URL ko, hindi na malabong mabasa nila eto. Pero ni cconsider ko naman talag ang byaheng korea na ticket ko y sa new life na gaya ng tinatamasa nila doon. Depende rin siguro sa klase ng work. Pero sabi nmn nila kht factory worker lang dun ay maganda ang kita.
Mejo hindi rin pa ako confident sa sarili ko dahil maliban sa tagalog, hindi talaga ako sanay makipag usap ng obang language. Kahit nga english ay nauubusan ako pag kausap ko ang asawa nya e. Which turns out na parang ayaw ko makipag usap sa knya. Actually na bblanko lang ako.
Gusto ng mga kaibigan ko na sumama doon. Gusto nilang makuha din opportunity. Nag chat nga kami ninate kanina e. Sinabi ko sa kanya kung okay lang ba yjn. Ang sabi naman nya ay ang mahalaga, ako ang makapasa muna sa exam. Sana nga. Pero aaral muna ako.
ehem, mukhang need ko na rin ng korean chatmate ;) like ko yan. Hehe great idea, hihingi nga ako kay ate ng ka chat mamaya hihihi. :-)
10 more minutes before time.
Technology qng buhay ko. Yun nga ang dahilan kung bakit ako nakakuha ng position ko at ng respeto mula kila Tennis Master. Sa akin sila umaasa ngayon pag tungkol sa computers. Ilang beses na nga nila gusto magpa tutor sa akin e. Naka ilang session na rin ako ng pag conduct ng seminar sa android. :)
I really love computers. They a only ones that never let me down. Maliban lang kung bumigay ang hardware. Hakhakhak.
Have to go n ulet for now. Bbye! :-)
Ram
No comments:
Post a Comment