Isang buwan bago ang anibersaryo namin ni Mary. Ika 2 taon na sana....
Ngunit hindi na mangyayari ang pagdiriwang. Wala nang selebrasyon.
Kapag iniisip ko yun, sinasabi ng isip ko na tama lang desisyon ko. Ngunit da puso ko ay madalas parang may kumakatok. Da isang pahagi ng panaginip ko ay kasama ko pa rin sya. Ayaw ko nang makita... ayaw ko nang isipin. Kahapon, matapos ang isang linggong walang paguusap, tinawagan ko sya. Kumusta na nga ba sya? Na mmiss nya pa kaya ako? Ngunit nang marinig ang boses nya sa telepono, wala, wala, wala.
Wala na nga ba talaga? Wal na nga ba ang pananabik? Tuluyan nang naglaho? Puso ko punong puno ng tanong at pagtanggi na pinamamagitan ng galit. Galit sa nanyari, galit sa sarili, sa kanya at sa mga taong nakapaligid sa amin. Hindi nila maiintindihan, at hindi ko rin.
Wala na nga ba talaga? Wala na ba? Wala na?......
No comments:
Post a Comment